مطمئنترین ابزار برای فهم کلام الهی، روایات تفسیری معصومان: است. این روایات را _ که عالمان و مفسران صحابه و تابعین از زمان صدور آن ارائه دادهاند _ چه بسا بر اثر فهم گوناگون از روایات و همراهی عوامل مختلف، مکاتب و مدارس تفسیری مانند: مکه، مدینه، کوفه، بصره و شام پدید آمد. مکتب تفسیری کوفه را عبد الله بن مسعود، صحابی تأیید شدۀ پیامبر6 پایهگذاری کرد. ابن مسعود در نگاه امام علی7، «عالم به قرآن و حدیث» است. از مفسران سده اول و دوم مدرسه تفسیری کوفه «عطیه عوفی»، تابعی معروف و ولایتمدار است. ولادت عطیه بعد از فوت ابن مسعود واقع شد و تفسیر قرآن را از دیگر صحابه آموخت. در این پژوهه زیستنامه علمی، اجتماعی و سیاسی عطیۀ کوفی، گونهشناسی روایات تفسیری وی، اسناد و مصادر آنها به روش تحلیلی و استنادی بررسی شده است. از یافتههای این پژوهه میتوان به اندیشه سیاسی عطیه در دفاع از حریم عترت:، وابستگی او به اهلبیت: در تلاشهایش، نشان دادن گونههای روایات تفسیری عطیه در موضوعات مختلف و کاربردهای سورهشناختی و معناشناختی روایات اشاره کرد.