در معناشناسی «الاسماء» در آیه «و علّم آدم الأسماء ...»، میان مفسران شیعه اختلاف نظر جدی وجود دارد. بر پایه دیدگاه تفسیری علامه طباطبایی; در المیزان و همچنین تفسیر تسنیم، مقصود از «الاسماء» در این آیه «مفاتح» (انعام: 59) و «خزائن» (حجر: 21) است. این تبیین معناشناختی از اسماء در این نظریه مبتنی بر سه اصل اراده مسمّیات اسماء از «الاسماء» در آیه مذکور، مخلوق بودن «مفاتح الغیب» و اطلاق داشتن «شیء» در آیه «و ان من شیء الا عندنا خزائنه» است. مسأله این پژوهه ارزیابی اصول و ادله معناشناسی اسماء در این دیدگاه تفسیری است.