برخی مخالفان اسلام با هدف اسلام ستیزی بر آن شده اند تا آموزه های قرآن را خشونت-آمیز و غیراخلاقی معرّفی کنند. برای این منظور به آیاتی که در آنها، برای مجرمان مجازات های سختی چون قصاص، قطع دست و تازیانه و...در نظر گرفته شده، استناد کرده و به شبههافکنی دست یازیده اند. در این مقاله، ضمن تبیین شبهه، با تأمّل و مداقّه در آیات جزایی قرآن و نیز با استمداد از روایات مبیّن آن، روشن میگردد که خشونت در احکام جزایی قرآن، در جهت انتباه و اصلاح فرد و جامعه است و نوع و شدّت مجازات های مورد نظر قرآن، لازمۀ بازدارنده بودن آنهاست. از این رو، نمی توان قرآن را به سبب تشریع برخی احکام جزایی، متّهم و محکوم به خشونت ورزی و نادیده گرفتن اصول و ارزش های اخلاقی نمود .